Ισοπαλίες με κερδισμένους και χαμένους

 

Το Μουντιάλ ξεκίνησε, αλλά μη μου πείτε ότι τα παιχνίδια της πρώτης ημέρας σας γοήτευσαν. Δύο ισοπαλίες στην πρεμιέρα του πρώτου ομίλου, με ένα συμπαθητικό ματς κι ένα κάτω του μετρίου, που αφήνουν σε όλες τις ομάδες ελπίδες για πρόκριση. Βάσει αποτελεσμάτων και εμφανίσεων, κάποιες ομάδες είναι πιο κερδισμένες, τουλάχιστον σε ψυχολογικό επίπεδο. Η Ουρουγουάη είναι σαφώς κερδισμένη, γιατί πέτυχε τον στόχο της που ήταν να μην ηττηθεί από το φαβορί του ομίλου. Μάλλον κερδισμένη είναι και η διοργανώτρια, που στάθηκε αξιοπρεπέστερα του αναμενομένου στο παιχνίδι της πρεμιέρας, πλην όμως όπως εξελίχθηκε ο αγώνας πρέπει να έχει τύψεις που δεν κατάφερε να το κερδίσει στο τέλος. Το Μεξικό έδειξε σοβαρά προβλήματα νοοτροπίας και αμυντικής λειτουργίας που το καθιστούν λιγότερο αποτελεσματικό απ’ ό,τι θα έπρεπε βάσει της αξίας των παιχτών του, αλλά μπορεί να ελπίζει ότι τώρα που η Ν. Αφρική πήρε μπρος θα κόψει βαθμούς κι από αλλού. Στη Γαλλία, άλλα λόγια να αγαπιόμαστε, ο Ντομνέκ βγήκε να μας πει ότι είναι σχεδόν ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα («ένα καλό 0-0, αν και θα προτιμούσα ένα καλό 1-0»), την ώρα που η ομάδα του παρουσίασε αρκετές αδυναμίες κι έχασε δύο βαθμούς που υπολόγιζε να πάρει. 

Νότια Αφρική-Μεξικό 1-1 (0-0) [Γιοχάνεσμπουργκ]: Το ματς με το οποίο άνοιξε η αυλαία του ΠΚ ήταν αρκετά ενδιαφέρον. Είχε καλό ρυθμό, αρκετή ταχύτητα και επιθετική διάθεση κι από τις δύο ομάδες (αλλά, βέβαια, και προβληματικές άμυνες). Το Μεξικό, σαν καλύτερη ομάδα, κυριάρχησε στο πρώτο ημίχρονο (ευκαιρίες 7 έναντι 2 της αντιπάλου του), έχασε το φοβερό τετ-α-τετ του Βέλα με τον Νοτιοαφρικανό τερματοφύλακα (33′ ), είχε το γκολ του ίδιου παίκτη που σωστά ακυρώθηκε για οφσάιντ στο 38΄. Ήταν καλύτερο, αλλά δεν προσπάθησε να πνίξει την αντίπαλο, να μην την αφήσει να ανασάνει, ώστε να καθαρίσει το ματς. Η επιθετική τριπλέτα με τον Φράνκο σέντερ φορ, τον Βέλα κοντά του και πιο πίσω στο δεξί άκρο τον νεαρό Ζιοβάνι Ντος Σάντος (τον βραζιλιάνικης καταγωγής νεαρό που αναδείχθηκε στη Μπαρσελόνα και τώρα παίζει στη Γαλατάσαράυ) είχε και καλές στιγμές. Ωστόσο, ο πιο γηραλέος, ο Φράνκο, κουράστηκε γρήγορα και περιέργως σχετικά γρήγορα τον ακολούθησε κι ο Βέλα. 

Η Ν. Αφρική κέρδισε αυτοπεποίθηση και μπήκε πολύ δυνατά στο β΄ημίχρονο, πιάνοντας κυριολεκτικά στον ύπνο τους Μεξικάνους. Άνοιξε το σκορ στο 55΄ ύστερα από μια εξαιρετική ομαδική ενέργεια, πολύ ωραία κίνηση του σκόρερ (Τσαμπαλάλα) στον κενό χώρο και καταπληκτικό τελείωμα της φάσης. Από κει και πέρα το Μεξικό προσπάθησε να ισοφαρίσει παίζοντας μάλον ανορθόδοξα κι αφήνοντας πολλά κενά στην άμυνα, που παραλίγο να του στοιχίσουν και δεύτερο γκολ. Για 20 λεπτά η μόνη πραγματική ευκαιρία του Μεξικού ήταν η ατομική προσπάθεια του Ζ. Ντος Σάντος και το ωραίο σουτ στη γωνία, το οποίο απέκρουσε ο Κούνε. Οι αλλαγές του Αγκίρε δεν άλλαξαν δραματικά τη μορφή του αγώνα. Ο Μπλάνκο είναι πλέον (δυστυχώς) σκιά του εαυτού του: βαρύς, αργός, σχεδόν περιπατητής στο γήπεδο, μέχρι το 80΄ είχε αποκλειστικά λανθασμένες μεταβιβάσεις. Το ταλέντο Ερνάντες (που μεταγράφηκε εσχάτως στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ) ήταν μέσα στις φάσεις, αλλά δεν έκανε και τίποτε ουσιαστικό.  Στο μεταξύ, μέχρι το 75΄, η Ν. Αφρική συνέχιζε τις επικίνδυνες αντεπιθέσεις της και διαμαρτύρεται για ένα πέναλτυ που δεν έδωσε ο Ουζμπέκος διαιτητής στη φάση που ο Φ. Ροντρίγκες φαίνεται να σπρώχνει τον Μοντίσε, αναγκάζοντάς τον να σουτάρει πέφτοντας και να στείλει τη μπάλα ελάχιστα άουτ. Από το 75΄ και μετά το Μεξικό προσπάθησε να παίξει το τελευταίο του χαρτί πιέζοντας την αντίπαλο, η οποία άρχισε να δείχνει έντονα σημάδια κόπωσης. Η αμυντική λειτουργία της οικοδέσποινας φάνηκε να αποδιοργανώνεται: ένα τρομακτικό λάθος της άμυνά της, μετά από ένα μεξικάνικο κόρνερ, έφερε και την ισοφάριση (78΄). Τρεις αμαρκάριστοι Μεξικανοί, ο ένας δίπλα τον άλλο, μέσα στην μεγάλη περιοχή της Ν. Αφρικής, είναι ένα θέαμα που δεν έχουμε ξαναδεί σε αγώνες τέτοιου επιπέδου. Τη φάση την τελείωσε ο αρχηγός Ραφαέλ Μάρκες, που είχε καταλήξει να παίζει κάτι ανάμεσα σε δεκάρι και δεξί εξτρέμ.  

Στο τελευταίο δεκάλεπτο η ύστατη προσπάθεια των ποδοσφαιριστών και των δύο ομάδων για τη νίκη, σε συνδυασμό με τις ανύπαρκτες πλέον άμυνες, θα μπορούσε να δώσει τη νίκη στη μία ή στην άλλη ομάδα. Τελικά την τεράστια ευκαιρία την έχασε η Ν. Αφρική με το δοκάρι του Μφέλα στο 90΄. Ο Παρρέιρα μπορεί να είναι ικανοποιημένος με την εμφάνιση της ομάδας του, με το αποτέλεσμα κάπως λιγότερο. Από τους παίκτες της διοργανώτριας που δεν γνωρίζαμε μια και αγωνίζονται στο τοπικό πρωτάθλημα, πολύ καλές εντυπώσεις άφησε η τριπλέτα της επίθεσης, Μφέλα, Μοντίσε και Τσαμπαλάλα, ενώ αρκετά καλός ήταν κι ο γκολκήπερ Κούνε. 

Γαλλία-Ουρουγουάη 0-0 [Κέηπ Τάουν]: Το υποτίθεται σπουδαίο βραδινό ματς ήταν τελικά ένα νευρικό, σκληρό και με ελάχιστες φάσεις παιχνίδι, που μάλλον δίκαια κατέληξε στη λευκή ισοπαλία. Η ευθύνη ανήκει στους Γάλλους, μια και ο Ταμπάρες παρέταξε την ομάδα του με σαφή στόχο την ισοπαλία. Η Γαλλία είχε την υπεροχή σε όλο τον αγώνα, αλλά κατάφερε να μη χάσει ούτε μία πραγματική ευκαιρία! Η καλύτερη φάση του ματς ήταν το λίγο άουτ σουτ του Φορλάν πάνω στην κίνηση (73΄), μετά από μια εξαιρετική πάσα του Σουάρες. Η Γαλλία πίεσε περισσότερο στο τελευταίο δεκάλεπτο μετά την ανόητη αποβολή του άπειρου Λοντέιρο με δεύτερη κίτρινη, αλλά και πάλι έπαιξε ανορθόδοξα. 

Γενικά, το χρόνιο πρόβλημα επιθετικής ανάπτυξης που παρουσιάζει η Γαλλία την τελευταία διετία (τουλάχιστον) έχει καταστεί κραυγαλέο. Οι επιλογές του Ντομνέκ δεν είναι εντελώς άσχετες με αυτό, γιατί κάνει ό,τι είναι δυνατό για να το επιδεινώσει. Καταρχάς, η επιλογή του να ξεκινήσει με τον Ντιαμπύ αντί του Μαλουντά στη θέση του αριστερού μέσου στέρησε από την ομάδα την πολύ ευρύτερη γκάμα κινήσεων που έχει ο παίκτης της Τσέλση σε σχέση με τον αποψινό αντικαταστάτη του. Κυρίως, όμως, αποδεικνύεται καταστροφική η επιμονή του Ντομνέκ να παρατάσσει την ομάδα του με ένα κατ’ όνομα 4-3-3 όπου ουσιαστικά μόνος επιθετικός ήταν ο Ανελκά, έχοντας πολύ πιο πίσω αριστερά τον Ριμπερύ και δεξιά τον Γκοβού. Ο Ανελκά δεν μπορεί να παίξει ως μόνος φορ, κι άλλωστε παίζει καλύτερα ως δεύτερος επιθετικός. Σε κάθε περίπτωση χρειάζεται ένα δεύτερο επιθετικό δίπλα του, για να αλλάζουν θέσεις και να μπορεί να εκμεταλλευθεί τους κενούς χώρους. Επιπλέον, την κατάσταση δεν την βοηθούν η πολύ μέτρια φόρμα του Ριμπερύ και η άθλια του Γκοβού, ο οποίος είναι στη χειρότερη φάση της καριέρας του και παρόλα αυτά παίζει βασικός. Οι αλλαγές του Ντομνέκ στην επίθεση δεν βελτίωσαν απολύτως τίποτε (εξαιρουμένης της εισόδου του Μαλουντά): ο Ανρύ δεν μπορεί πια (θυμηθείτε τη φάση του τελευταίου λεπτού των καθυστερήσεων όταν επιμένει να εκτελέσει το φάουλ που κέρδισε η ομάδα του σε πολύ καλή θέση, το εκτελεί μέτρια κι ο Αμπρέου από το τείχος αποκρούει με το κεφάλι). Ο Ζινιάκ είναι λίγος για επίπεδο ΠΚ (ούτε μία επιτυχημένη ενέργεια). Ξαναλέω ότι το μόνο που μπορεί να δώσει ελπίδες αυτή τη στιγμή στη Γαλλία είναι η επιστροφή στο 4-4-2, με έξοδο του Γκοβού από την ενδεκάδα και επιθετικό δίδυμο Ανελκά-Σισσέ. 

Η Ουρουγουάη συμπαθής και φιλότιμη, επαρκέστατη στα αμυντικά της καθήκοντα, αλλά λίγη επιθετικά όπου οι Φορλάν και Σουάρες έπαιζαν απομονωμένοι (ο δεύτερος επιχείρησε κάποιες ενδιαφέρουσες ενέργειες, όχι πάντα με επιτυχία). Ο Ντιέγκο Λουγκάνο ήταν πραγματικός ηγέτης της άμυνάς του, ο Γκοντίν σαν αριστερό μπακ δείχνει καλός παίκτης, πολύ δουλειά από τον μέσο Ντιέγκο Πέρες (εξαίρετος στα ανασταλτικά του καθήκοντα), ωραίες ενέργειες από τον αριστερό μέσο Άλβαρο Περέιρα. Αγωνίστηκαν και οι δύο «Έλληνες» της Ουρουγουάης: ο Νάτσο Γκονσάλες (που έπαιζε πέρσι στον… Λεβαδειακό) φάνηκε λίγος για δεκάρι μιας ομάδας στην οποία κάποτε είχε τη θέση αυτή ο Έντσο Φραντσέσκολι. Ο Αμπρέου μπήκε αλλαγή στο 74΄ και έκανε αισθητή την παρουσία του στο ματς μια και ανταποκρίθηκε με επιτυχία στα… αμυντικά του καθήκοντα.  

Η Ουρουγουάη είναι η μεγάλη κερδισμένη της βραδιάς σε επίπεδο ψυχολογίας. Ωστόσο, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι τα δυσκολότερα έχουν περάσει για αυτήν. Σε κάθε περίπτωση, οι προληπτικοί πρέπει να κρατήσουν στο μυαλό τους και ένα ιστορικό στοιχείο: Γαλλία και Ουρουγουάη είχαν ξαναπαίξει μεταξύ τους στον πρώτο γύρο του ΠΚ της Κορέας-Ιαπωνίας και είχαν και πάλι φέρει λευκή ισοπαλία. Στο τέλος ήταν οι δύo ομάδες που αποκλείστηκαν από τον όμιλό τους.